donderdag 10 februari 2011

Als ik ergens ben neem ik heel vaak iets mee wat ik in en om het huis kan gebruiken. Met de verhuizing werd ik daarom goed met mijn neus op de feiten gedrukt. Wat een spullen!!

De eerste keer dat ik me herinner dat ik zomaar ergens wat voor mijn toen "bijna"huis kocht. Was in Kijkduin. We vierde de verjaardag van onze opa en daar zag ik een knalrood servies wat ik al heel lang in mij hoofd had en erg graag wilde.
Daar was het dan! Het voordeel was dat ik van iedereen er wat van kreeg dus ging uit kijkduin met een compleet servies.

Ook heb ik een volledig romantisch servies aan de buggy van mijn zoon gehangen(nu 23) die ik in Normandië gevonden had. Het kind moest als tegengewicht blijven zitten.

Na dit servies ging ik, lang voor de rage, een letterservies sparen. Eigenlijk wilde ik een Emma Bridgewater, maar vond dat te duur. Weer liepen we te slepen met mijn vondsten door Londen met mijn net gevonden blik met de letters "BREAD"erop.

In Schotland ging ik helemaal los, met als hoogtepunt een ouderwets wasdroogrek, waar jaren de pannen enz. aan hingen in het vorige huis. Ik heb het nog, maar loop nog te dubben of ik het op wil hangen.

In New York kwam ik hele handige hangers om kransen aan je deur te hangen tegen. Deze was ik even kwijt, maar het voordeel van een verhuizing is dat je ook weer iets vindt.

Het leukste is als we uit Italie komen met een auto vol met olijfolie,wijn,strengen knoflook en uien,worsten, grote witte bonen en natuurlijk de echte parmigiano die hier bijna niet te krijgen is.
Een aantal jaren geleden wilde ik persé pomodori zaadjes kopen, omdat ze daar zo lekker zijn, bleek dat de zaadjes gewoon uit Nederland kwamen. Het zal de zon wel zijn wat ze zo lekker maakt
Posted by Picasa

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat gezellig dat je langs kwam en bedankt voor je berichtje xoxo Rarda